Bebeğin adı: ELA BEREN
Doğum haftası:39+0
Kilosu ve Boyu: 3040 gr – 51 cm
Hastane: Beylikdüzü Kolan Hastanesi
Doğum şekli: Normal Doğum
Senin gelişini anlatmak için hangi cümleyle nereden başlamalıyım? En iyisi en baştan başlamak; babanla 2002 yılında tanışıp iyi giden bir beraberlik sonunda 2009 yılında evlendik bebeğim. Toplum baskısına rağmen ilk üç yıl bir bebek sahibi olmak planlarımız arasında yoktu -ki bilseydim küçük bir canlı gelir ve dünyan değişir bu kadar beklemezdim- bitanem. İlk üç yılın sonunda artık bir bebeğimiz olmasını istedik ve tam planladığımız tarihte Rabbim bizi hiç bekletmeden sana can verip konduruverdi karnıma seni bebeğim.15 Haziran 2012 günü testim pozitif çıktığında çok şaşırmış nedenini tam olarak bilmesemde yere çöküp ağlamıştım. Bebeğim sanırım seni gerçekten çok istediğimdendi o gözyaşlarım. Böyle güzel bir haberi babana telefonda veremezdim akşama kadar kalbim pır pır etti ve senin ağzından babana bir mektup yazıp geliş saatinde kapının dışına iliştirdim mektubun sonunda "babacığım bu kapı birazdan açılacak ve biz kocaman bir aile olacağız" yazıyordu. Onu dürbünden izledim okudu ve yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi bitanem işte ilk o zaman güldürmüştün babanı. İçeri girdi "gerçekten mi?" diyebildi sadece sonra sarıldık o, ben ve sen
bebeğim..
Tahliller, kesenin görünüşü, kalp atışların ki muhteşemdi onlar, rutin muayeneler, ikli test, cinsiyet öğrenme heyecanı (Rabbim gönlümdekini hediye etti), detaylı usg, şeker yükleme derken başlardaki bulantılarımı saymazsak çook güzel bir hamilelik geçirdim beni hiç üzmedin bebeğim.Yolun sonuna adım adım yaklaşıyorken hazırlıklarımızı tamamladık beşiğin, kıyafetlerin, ellerimizle yaptığımız şekerlerin her şeyin hazırdı bebeğim artık gelebilirdin. 38+6.ıncı gün muaynemizde suyumun oldukça azaldığını eğer bir sonraki günkü kontrolde de suyumun az olduğunu görürse suni sancıyla doğumu başlatmamız gerektiğini anlattı doktor teyzen. Ertesi gün 39+0.ıncı gün doğum çantamızı bile almadan geri dönmek ümidiyle ki suni sancı beni biraz germişti her şey doğal olsun sancıda kendiliğinden gelsin beklentisi ile sabah 8.30 da hastaneye gittik.9.00 da muayene oldum ve sonuç bir önceki günden de kötüydü suyum daha da azalmıştı ve riske etmemeliyiz yatışı yapıyoruz dedi doktor teyzen bebeğim. Kendimi normal doğuma hazırlamıştım defalarca doğum videoları izlemiş ve birçok doğum hikayesi okumuş olmama rağmen suni sancı beni korkutmuştu doğumhaneye merdivenlerden ağır ağır çıkarken avuçlarım terlemeye çenem titremeye başlamış ama yinede bunu babana belli etmemiştim. Beni içeri alıp hazırlayacaklar sen eve gidip çantamızı al gel dediğimde babanın yüzüne baktım kireç gibiydi anlaşılan oda biraz şaşkın ve korkmuştu.
Doğumhaneye girdim, sana kavuşmama az kaldığını düşünerek kendimi teselli ettim bebeğim. Sabah 9.30 da suni sancı vermeye başladılar 11.30'a kadar ara ara muayene edilerek NTS'ye bağlı kaldım bebeğim senin kalp atışların eşliğinde yüzünü görecek olmanın hayali ile sancılarımı bekledim. Artık sancıları hissetmeye başlamıştım ama öyle dayanılmayacak gibi değildi bitanem. Saat 13.00 gibi biraz odamda kalabileceğimi gelip sonra beni muayene için tekrar alacaklarını söylediler odaya geçmek için doğumhanenin kapısı açıldığında teyzenleri ve babanı gördüğümde tekrar titremeye ve kendimi sıkarak ağlamaya başladım can acısından değil korkudandı sanırım. Odaya geçtikten sonra sancılarım sıklaştı neredeyse hiç ara vermeden sancım gelmeye başladı ben ise hiç yatmadan odanın içinde gidip geliyordum. Her sancıda dualar ederek Rabbim yardım et diyerek dişlerimi sıkarak sancıyı geçiştiriyordum sonra tekrar sancı geliyor ve ben duayla birlikte bu sancıların seni bana yaklaştırdığını o zaman çekilebileceğini düşünüyordum. Bir saat sonra sancılarım çok sıklaştı bebeğim ve ben daha önce planladığım için epidural istedim ve uzman biri gelip doğumhanede epiduralimi taktı. Epiduralden sonra her şey toz pembeydi ağrılarım hafiflemişti hatta bir ara hiçbir şey hissetmeyip NTS'de 10 dk kestirmişim. Sonrasında tekrar odaya geçtim bu sefer gülüyordum ama yine yatmadım sürekli dolandım sanırım bundan dolayı açılmam hızlı ilerledi bebeğim ve artık doğum başlamıştı.
Beni doğum masasına aldılar karşımda bir saat tik tak baktım saat tam 15.55 ti buraya aldıklarına göre az kaldı birazdan göreceğim onu dedim. Ebe "hadi annesi gönder kızını bize bak saçlarına dokunabiliyorum çok yakın" dediğinde masadan doğrulup saçları ne renk dedim ve ebe gülümseyerek kumral annesi demişti.Ben ise kafamı tekrar masaya koyduğumda içimden tüüh bana benzemiyor o zaman demiştim.:) İttirmeler, ıkınmalar biraz sohbet tekrar ıkınmalar derken baya yaklaşmıştın bize bebeğim. Son müdahale için doktor teyzen geldiğinde tamam artık bitti bu iş dedim .Gerçekten birazdan görecektim seni sandığım kadar çabuk gelmedin ama sonunda saat 16:29 da birden içim boşaldı ve yüreğim doldu gelmiştin işte bebeğim gördüm seni bembeyaz çekik gözlü saçlı bir bebek; hamileliğim boyunca senin karnın sivri, kalçan da büyümedi, yüzünü lekeler basmadı, eeee onu canın çekti bunu çekmedi yok yok bu kız değil erkek diyenler öyle bilinç altıma işlemiş ki önce gerçekten kızmısın diye kontrol ettim ve bir ohh dedikten sonra ağlamadığını fark ettim o anki korkumu anlatamam bebeğim doktor teyzen ben şimdi onu ağlatırım dedi ve gerçekten birkaç saniye sonra sesin tüm doğumhaneyi sen ise gönlümü doldurdun bebeğim.
Seni sol yanımda bir masaya koyup temizlerken hemşireler bir kez daha sol yanıma işledin.Sonra sardılar seni bir beze yaklaştırdılar bana ve o muhteşem buluşma öyle yaklaştın ki bebeğim kokun geldi burnuma ,yanağın yanağıma temas etti , göz göze geldik kıyamadım küçücük bir öpücük kondurabildim yanağına parmağımla dokundum okşadım ve "pamuk gibi" dedim sadece gülümseyerek. Pamuk gibiydin gerçekten beyaz ve yumuşacık. Dikişlerim atılırken hiç canım yanmadı yansa da umurumda olmazdı gördüm ya seni sağlıklıydın tastamam, kızdın gerçekten :), ağladın da şükür sen ağladın ben güldüm annem hala gülüyorum….:) Doğumdan çıktığımda babana zafer işareti yaptım başarmıştım çünkü Rabbim'in seni bize vermesine aracı olabilmiştim tam da istediğim gibi bir doğum ile kazanmıştık biz seni… Rabbimin
en güzel hediyesi oldun miniğim bize neşemize neşe kattın meleğim İYİ Kİ DE GELDİN HOŞGELDİN:)
Beyhan Akyüz Yıldız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder